Haddinden fazla yormadı mı bizi insanlar, rüyama bile günlerdir gelmezsin. Böyle düzen kabullenmem, böyle hayatı kaldırmaz ki içim. Yeter, hadi binelim arabamıza, denize sürelim. Yol bilmeyiz, kimselere sormayalım, deniz kokusu aldığın yöne gidelim. Güzel burnuna değerini bir kez daha bildireyim. Haberi olmasın eşin, dostun biz bize yeteriz, kimseye duyurmadan neşemizi bagaja atıp gidelim. Bir şarkı açayım sesine uygun, sesini kısıp seni dinleyeyim. Denize girmesekte olur yağmur altında beraber ıslansakta ferahlardı bedenim. Yol boyu saçından, burnundan öperim bilir misin? Bir ağaç yanında, büyük yaprakların gölgesi altında mola verelim. Seni gören kelebekler uçsun, dansa başlasın, ömrü yetmeyenlere güç gelsin, kokunu duyup uyansın kalpleri. Nefesin gölgede kalsın, kelebekler oradasın sansın danslarını bitirmesin. Onları izlemeni keyifle seyrederdim, huzura, sevgiye sayende dokunurum ne güzelsin sen kendine beni nasıl böyle çekersin? Kaderimsen neden rüyama gelmezsin? Ama yeter, hadi hava kararmadan gidelim. Kavuşsun denize ellerin birkaç kulaç atıp bagajımızı hafifletelim. Geri dönüş yok ki aklımda, seninle her yere, denizin en sonuna bile gelirim.