64

Ne kadar ahmağım yahu bu sabahta! Farketmeden izlemişim uyanışını hiç hoşlanmasan da. Nasıl anlayamamışım kızdığını, ne güzelsin sen kızarken, bir kez daha hatırlarım burnuna olan aşkımı hiç unutmasamda. Gün mü doğmuş izlerken, kokundan çalmışım kurumuş mudur dilin, çatlamış elbet dudakların içime dokunur engel olamasam da. Saçların uzadı gördüm izlerken, mimiklerin kırıştı büyüdün mü kalp atışlarını dinleyemesem de. Ahmağım be kadın, hiç uyumadım farkettim gecenin sonunda, yüzünü görmeden nasıl yaşarım buralarda; Nefes çok, kalp istemsiz atarken her şeye rağmen yaşamak içgüdüsel olsa da.